Brák

Við í Mennigarfélagi gáfaðra kvenna (MGK) fórum í leikhús í Borgarnesi í fyrrakvöld.  Fyrst var etin súpa seiðkonunnar. Rosagóð súpa með kiðlingakjöti og ýmsu öðru góðgæti. Þá var var það seiðkonan Brynhildur sem sagði okkur söguna af Brák fóstru Egils Skallagrímssonar. Þar framdi hún mikinn galdur og leiddi okkur um sögusvið ambátta og annarra á fyrstu árum borgara á Mýrum. Stókostlega góð sýning og alveg hægt að mæla með henni, þrátt fyrir strekking undir Hafnarfjalli.

Þetta var í annað sinn á stuttum tíma sem við í MGK sóttum menningarviðburð.  Hitt var La Traviata sem við sáum í hinni vikunni. Þar fóru á kostum Sigrún og Tómas ásamt kórnum. Vel varðveitt leyndarmál bæði tvö. Enda hafa þau mest sungið erlendis á undanförnum árum.  Þetta var ein alfallegasta óperusýning sem ég hef séð hjá 'Ió. Glæsilegur flutningur í alla staði.  Það eina sem pirraði mig var of stór sviðsmynd fyrir okkar smáa óperusvið og svo var eitthvað alvarlega gallað við búning Sigrúnar. En þetta eru bara smámunir.